Слоўнік мясцовых назваў (мікратапонімаў)

Агароднікі – частка вёскі. На гэтым пагорку раней былі агароды.

Атножка – месца ў Белавежскай пушчы. Калі заканчваецца светлы лес з мохам, пачынаецца густы, непралазны лес, вакол якога балоцістая глеба. Паходжанне мікратапоніма не высветлена.

Ашыўкі – хутар. Як сцвярджаюць старыя людзі, раней у гэтай мясцовасці было шмат майстроў па шыццю. Ас) дзеяслова ,,шыць "  пайшла назва.

Баб'я гара – узвышша ў лесе. Як сцвярджаюць старыя людзі вёскі,
 на гэтым месцы ў гады ВАВ фашысты расстралялі шмат жанчын, на гэтым жа месцы аднавяскоўцы іх і пахавалі.

Бажкова гара – узгорак. Гэты ўзгорак знаходзіцца на месцы былога хутара Бажкі. Самога хутара ўжо даўно няма, застаўся ўзгорак, невысокі і вельмі доўгі. Ад назвы хутара і пайшла назва ўзгорка. Месца знаходзіцца каля вёскі Раманаўцы.

Барок – лес. Знаходзіцца каля вёскі Раманаўцы. Мажліва, такую назву бор атрымаў з-за сваіх невялікіх памераў.

Буква Ш(а) – возера. Назва паходзіць ад формы возера: па выгляду возера нагадвае літару “ш".

Бутляранка – кар'ер. Ён знаходзіцца ў канцы вёскі. Назва мікратапоніма не высветлена.

Бычкі – хутар. Народная назва сучаснага хутара Ашыўкі. У вёсцы жылі і жывуць зараз людзі з прозвішчам Бычок, адсюль і назва.

Бэзы – хутар. Мікратапонім паходзіць ад назвы расліны бэз. На хутары раней расло шмат бэзу, адсюль і назва хутара.

Бязводнікі – вёска. У мінулыя часы гэта быў хутар, паблізу якога не было ніякіх водных аб'ектаў. Адсюль і назва (без вады).

Варанкоў дол – месца ў лесе. На гэтым участку раней былі пасевы асобных людзей. Магчыма, усе яны насілі прозвішча Варонка, таму што і сёння ў вёсцы жывуць людзі з такім прозвішчам.

Вераб'ёў дол – поле. Ёсць меркаванне, што назва поля пайшла ад назвы птушкі верабей, вялікую колькасць гэтых птушак можна было часта сустрэць на гэтым месцы.

Гаейка – гай. Мажліва, такую назву гай атрымаў з-за сваіх маленькіх памераў. Гай гэты быў вельмі прыгожым, таму людзі так ласкава пачалі яго называць.

Гаёўка – месца, дзе пачынаецна пушча. Назва мікратапоніма пайшла аб прозвішча лесніка Гаёвы, які некалі тут жыў.

Глушкі – вёска. Старыя людзі вёскі сцвярджаюць, што раней тут было бязлюднае, дзікае, далёкае ад дарог, неабжытае,  ,,глухое” месца.

Глыбокае – лес. Існуе дзве версіі паходжання назвы: у даўнія часы на гэтым месцы быў глыбокі роў; лес гэты вельмі густы ці, як кажуць людзі, глыбокі, у ім лёгка можна заблукаць.

Дзятлы – хутар. Есць некалькі версій паходжання назвы: у гэтым месцы жыло шмат людзей з прозвішчам Дзяцел; каля хутара расло шмат дрэў, на якіх гняздзілася вялікая колькасць дзятлаў.

Закасцёлак – месца ў вёсцы. Як сцвярджаюць людзі, на гэтым месцы ў даўнія часы пабудавалі касцёл, які быў пасля спалены.

Зараслі – частка лесу. Мікратапонім паходзіць ад дзеяслова зарасці. Гэта частка лесу, зарослая густым хмызняком, адсюль і назва.

Каланая – вёска. Вёска знаходзіцца ў непасрэднай блізасці ад рэчкі Калонка, ад назвы рэчкі і пайшла назва вёскі.

Калейка – узвышша. Знаходзіцца за вёскай Грынкі ў лесе. У тым месцы раней праходзіла чыгунка.

Калонка – рэчка. Назва паходзіць ад прозвішча чалавека Калонскі, які раней жыў паблізу рэчкі.

Клеціск – частка лесу. Раней на гэтым месцы размяшчалася вёска. Назва паходзіць ад слова ,,клець” - загароджа ў хляве для свіней.

Ліхасельцы – вёска. Былая назва сучаснай вёскі Каліноўская. Мяркуюць, што раней там сяліліся нядобрыя (ліхія) людзі, адсюль і назва.

Лозы – хутар. Мікратапонім паходзіць ад назвы расліны лаза. На хутары раней расло шмат лазы, адсюль і назва хутара.

Лужа – возера. Верагодна, што назеу возера атрымала з-за сваіх малых памераў. Возера выкапалі жыхары вёскі Якушоўка, каля гэтай вёскі яно і знаходзіцца.

Маяк – месца ў лесе. Гэта невялікі ўчастак лесу, які знаходзіцца наўзгорку і які з 'яўляецца арыенцірам для людзей.

Нага – лес. Невялікая па памерах частка лесу назву атрымала ад прозвішча чалавека Нага, сядзіба якога знаходзілася ў тым месцы ў даўнія часы. Знаходзіцца паблізу вёскі Раманаўцы.

Новы мост – мост. Яго пабудаваліў цяперашнія часы, адсюль і назва.

Пасадка – частка лесу. Знаходзіцца адразу перад Пясчанкай. Гэту частку лесу людзі пасадзілі самі.

П'яны вугал – месца ў лесе. На гэтым месцы людзі з вёскі ўжо на працягу многіх год адзначаюць розныя святы.

Пясчанка – лес. Назва паходзіць ад назоўніка пясок. Глеба ў лесе пясчаная (жоўты пясок).

Раманаўцы – вёска. Існуе дзве версіі паходжання назвы: людзі мяркуюць. што назва паходзіць ад імя Раман, чалавека, які першы засяліўся ў гэтай мясцовасці; у даўнія часы, калі на месцы вёскі была пушча, тут арганізоўваліся паляванні для царскай сям 'і Раманавых - ад гэтага прозвішча і пайшла назва вёскі.

Трубы – дарогі. Дзве паралельныя дарогі ў лесе, паміж якімі праходзяць трубы, праз якія качалі бензін.

Тры сасны – узгорак. На гэтым узгорку расце невялікая колькасць дрэў. Сярод гэтых дрэў вылучаюцца тры высокія і прыгожыя сасны. Старыя жыхары расказвалі, што ў часы Вялікай Айчыннай вайны каля вёскі разбіўся савецкі самалёт. Лётчыкі загінулі, і жыхары вёскі пахавалі іх за вёскай, у тым месцы, дзе раслі тры сасны.

Фермерка – узгорак. На гэтым месцы размяшчаецца ферма вёскі Раманаўцы, адсюль і назва.

Фёдарава возера – вадаём. Каля возера жыве чалавек, прозвішча якога Фёдараў. Некаторыя жыхары сцвярджаюць, што ён і выкапаў гэта возера.

Чортавы вілы – паляна. На гэтай паляне ёсць тры сасны, якія растуць вельмі блізка адна ад другой; іх ствалы выгнутыя і разам па форме яны нагадваюць вілы. Адсюль і назва мікратапоніма. Месца знаходзіцца ў лесе каля вёскі Раманаўцы.

Чортаў роў – углыбленне ў зямлі. Гэта месца знаходзіцца за вёскай каля лесу. Старыя людзі сцвярджаюць, што рова гэтага спачатку не было. а праз нейкі час ён там з'явіўся - утварыўся сам. Раней жыхары вёскі верылі, што яго за адну ноч выкапаў чорт - адсюль і назва.

Якушоўка – вёска. Назва паходзіць ад прозвішча Якуш (Якушаў). Раней у вёсцы жылі людзі з такім прозвішчам.

Ясюкля – лес. Паходжанне мікратапоніма не высветлена.

Яцвеск – хутар. Варыянт афіцыйнай назвы Ятвеск. Лічыцца,  што назва вёскі пайшла ад назвы племені ,,яцвягі”.
(па матэрыялах навукова-даследчай работы "Тапаніміка вёскі Грынкі і бліжэйшых мясцін. Слоўнік мясцовых назваў" вучаніцы 9 класа ДУА “Вучэбна-педагагічны комплекс Грынкаўскі дзіцячы сад – сярэдняя школа” Варабей Дар’і. 
Кіраўнік: педагог дадатковай адукацыі, настаўнік геаграфіі Барэль Сяргей Пятровіч).